من زنده و کس بر آستانت گذرد
یا مرغ بگرد سر کویت بپرد
خار گورم شکسته در چشم کسی
کو از پس مرگ من برویت نگرد
< رباعی شمارهٔ ۲۰۱
رباعی شمارهٔ ۱۹۹ >
