از دفتر عشق هر که فردی دارد
اشک گلگون و چهر زردی دارد
بر گرد سری شود که شوریست درو
قربان دلی رود که دردی دارد
< رباعی شمارهٔ ۲۰۳
رباعی شمارهٔ ۲۰۱ >
