اسرار وجود خام و ناپخته بماند
و آن گوهر بس شریف ناسفته بماند
هر کس به دلیل عقل چیزی گفتند
آن نکته که اصل بود ناگفته بماند
< رباعی شمارهٔ ۲۳۲
رباعی شمارهٔ ۲۳۰ >