ای نه دلهٔ ده دله هر ده یله کن
صراف وجود باش و خود را چله کن
یک صبح با خلاص بیا بر در دوست
گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن
< رباعی شمارهٔ ۵۴۱
رباعی شمارهٔ ۵۳۹ >