ای شمع دلم قامت سنجیدهٔ تو
وصل تو حیوت این ستمدیدهٔ تو
چون آینه پر شد دلم از عکس رخت
سویت نگرم ولیک از دیدهٔ تو
< رباعی شمارهٔ ۵۹۱
رباعی شمارهٔ ۵۸۹ >
