هستی که عیان نیست روان در شانی
در شان دگر جلوه کند هر آنی
این نکته بجو ز کل یوم فی شان
گر بایدت از کلام حق برهانی
< رباعی شمارهٔ ۶۷۹
رباعی شمارهٔ ۶۷۷ >
