Logo




 

قصیدهٔ ۲۳

ما فقیران که روز در تعبیم

پادشاهان ملک نیمشبیم

تاجداران شامل البرکات

شهریاران کامل النسبیم

همه با فیض محض متصلیم

همه با نور پاک منتسبیم

همه دلدادگان پاکدلیم

همه تردامنان خشک‌لبیم

از فراغت میان ناز و نعیم

وز ملامت میان تاب و تبیم

گاه گلگشت خلد را کوثر

گه تنور جحیم را لهبیم

بر ما دوزخ و بهشت یکی است

که به هرجا رضای او طلبیم

خلق عالم سرند و ما مغزیم

اهل گیتی تن‌اند و ما عصبیم

قول ما حجت است در هر کار

ز آنکه ما مردمان بلعجبیم

فرح و انبساط خلق از ماست

گرچه خود جمله در غم و کربیم

ما زبان فرشتگان دانیم

زآنکه شاگرد کارگاه ربیم