عزیزا ما گرفتار دو دردیم
یکی عشق و دگر در دهر فردیم
نصیب کس مباد این غم که ما راست
جمالت یک نظر نادیده مردیم
< دوبیتی شمارهٔ ۱۷۱...
دوبیتی شمارهٔ ۱۶۹... >