بدل چون یادم از بوم و بر آیو
سر شگم بیخود از چشم تر آیو
از آن ترسم من بر گشته دوران
که عمرم در غریبی بر سر آیو
< دوبیتی شمارهٔ ۲۱۰...
دوبیتی شمارهٔ ۲۰۸... >
