چه باغ است اینکه دارش آذرینه
چه دشت است اینکه خونخوارش زمینه
مگر بوم و بر سنگین دلان است
مگر صحرای عشق نازنینه
< دوبیتی شمارهٔ ۲۶۲...
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۰... >
