شب تار و بیابان پرورک بی
در این ره روشنایی کمترک بی
گر از دستت برآید پوست از تن
بیفکن تا که بارت کمترک بی
< دوبیتی شمارهٔ ۲۹۹...
دوبیتی شمارهٔ ۲۹۷... >
