Logo




 

غزل شمارهٔ ۳۵۳

نه می‌نهم از دست عشق جام نشاط

نه میزنم به ره از بار هجر گام نشاط

غم تو یافته چندان رواج در عالم

که از زمانه برافتاده است نام نشاط

چرا به بزم وصال تو بیشتر ز همه

کشید شحنهٔ هجر از من انتقام نشاط

دلا به سایهٔ غم رو که افتاب طرب

رسیده است دگر بر کنار بام نشاط

کمال حوصله بنگر که مرغ دل هرگز

ز دام غم نرمید و نگشت رام نشاط

زنند دست به دست از حسد تمام جهان

اگر زمانه به دستم دهد زمام نشاط

به بزم عیش بده جای محتشم که بود

جفا کشان تو را بزم غم مقام نشاط