شخصی که به ریشیش چو نظر میدوزم
صد فصل ز ریشخند میآموزم
اصلاح چو کرد خواست تاریخش را
خندید یکی و گفت ریشت گوزم
< شمارهٔ ۷۲ - در مرثیه...
شمارهٔ ۷۰ - قطعه >