دنیا که دلت ز حسرت او زار است
سرتاسر او تمام، محنتزار است
بالله که دولتش نیرزد به جوی
تالله که نام بردنش هم عار است
< رباعی شمارهٔ ۱۱
رباعی شمارهٔ ۹ >