رفتم ز درت ز جور، بیش از پیشت
از طعن رقیب گبر کافر کیشت
پیش تو سپردم این دل غمزدهام
کی باشدم آنکه جان سپارم پیشت
< رباعی شمارهٔ ۲۲
رباعی شمارهٔ ۲۰ >