دیدی که بهائی چو غم از سر وا کرد
از مدرسه رفت و دیر را مائوا کرد
مجموع کتابهای علم درسی
از هم بدرید و کاغذ حلوا کرد
< رباعی شمارهٔ ۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۰ >
