تا دست ارادت به تو دادهست دلم
دامان طرب ز کف نهادهست دلم
ره یافته در زلف دل آویز کجت
القصه به راه کج فتادهست دلم
< رباعی شمارهٔ ۱۶
رباعی شمارهٔ ۱۴ >
