لب هر که بر آن لعل طربناک نهد
پا بر سر نه کرسی افلاک نهد
خورشید چو ماه پیش رویش به ادب
هر روز دو بار روی بر خاک نهد
< رباعی شمارهٔ ۲۵
رباعی شمارهٔ ۲۳ >
