نه یار نوازد بکرم یک روزم
نه بخت که بر وصل کند پیروزم
چون شمع برابر رخش گه گاهی
از دور نگه میکنم و میسوزم
< رباعی شمارهٔ ۴۰
رباعی شمارهٔ ۳۸ >
