این جفا کاریت نو به نو است
مگر این جان کشته را در و است
چون ترا نیست نیم کنجد شرم
گفت من نزد تو به نیم جو است
< گزیدهٔ غزل ۱۱۳
گزیدهٔ غزل ۱۱۱ >
