نه عقل ماند و نه دانش نه صبر ماند و نه طاقت
کسی چنین دل بیچارهٔ خراب ندارد
< گزیدهٔ غزل ۲۱۶ - غزل...
گزیدهٔ غزل ۲۱۴ >
