Logo




 

گزیدهٔ غزل ۲۴۵

از آن محراب ابرو یاد کردم

نمازی چند نیز از من قضا شد

همه گل می‌دمد از دیده در چشم

خیال روی او ما را بلا شد

در آب دیده سر گردان چه ماندست

مگر سنگین دل من آشنا شد