Logo




 

گزیدهٔ غزل ۲۶۰

اگر به تربتم آیی هزار سال پس از من

شگفته بر سر خاکم گل وفای تو باشد

زهی جماعت کوته نظر که سرو سهی را

گمان برند که چون قد دل ربای تو باشد