Logo




 

گزیدهٔ غزل ۲۸۴

مرهم از لبهات می‌جویم بدین جان فگار

وای بر ریشی که آنرا از نمک مرهم کنند

مردهٔ آن قامتم کاندم که بخرامد براه

مردگان در خاک هر دم حسرتی دیگر خورند