من بیچاره را کشته است خوش خوش
همی خندد پشیمانی ببیند
همیجوید وفا از خوب رویان
دلم را حد نادانی ببیند
رخ خسرو غبار آلوده میدید
بران در نقش پیشانی ببیند
< گزیدهٔ غزل ۳۱۹
گزیدهٔ غزل ۳۱۷ >