من بدان نذرم که گر میرم به سویم بنگری
بین که چون من چند کس مرد است در بازار عشق
تیغ خود بگذار تا وام تو بگذارم از انک
وام معشوق است سر برگردن عیار عشق
< گزیدهٔ غزل ۴۳۹
گزیدهٔ غزل ۴۳۷ >