آن چه بر من لب تو میکند ای جای من نیز
میتوانم که کنم بر لبت اما نکنم
دوش گفتی که وفایی بکنم ترسم از آنک
ناگهان در دلت آیت که کنم یا نکنم ؟
< گزیدهٔ غزل ۵۰۱
گزیدهٔ غزل ۴۹۹ >