بی رقیب آی شبی با پیشت
حال خود گویم و تنها گویم
سر نهم بر کف یایت و آنگاه
لیتنی کنت ترا با گویم
< گزیدهٔ غزل ۵۲۷
گزیدهٔ غزل ۵۲۵ >
