ز عشقت بیقرارم با که گویم
ز هجرت خوار و زارم با که گویم
نمیپرسی ز احوالم که چونی
پریشان روزگارم با که گویم
همی خواهم که بفرستم سلامی
چو یک محرم ندارم با که گویم
< گزیدهٔ غزل ۵۲۹
گزیدهٔ غزل ۵۲۷ >