دل بیعشق را من دل نگویم
تن بی سوز را جز گل نگویم
الا ای آب حیوان پیش زلفت
ره ظلمات را مشکل نگویم
ز جانت نیک گویم تا توانم
و گر بد گویمت از دل نگویم
< گزیدهٔ غزل ۵۳۱
گزیدهٔ غزل ۵۲۹ >