ببخشای بر نالهٔ عندلیب
الا ای گل ناز پرورد من
که گر هم بدین نوع باشد فراق
به کوی تو آرد صبا گرد من
فغان من ازدست جو تو نیست
که از طالع ما درآورد من
تو دردی نداری که دردت مباد
ازان رحمتت نیست بردرد من
< گزیدهٔ غزل ۵۵۷
گزیدهٔ غزل ۵۵۵ >