آتش اندر آب هرگز دیدهای
عنبر اندر تاب هرگز دیدهای ؟
چون دهان و لعل شور انگیز او
پسته و عناب هرگز دیدهای ؟
شد نقاب عارضش زلف سیاه
شام پر مهتاب هرگز دیدهای ؟
در صدف چون رشته دندان او
لولوی خوشاب هرگز دیدهای ؟
نرگسش درطاق ابرو خفته مست
مست در محراب هرگز دیدهای ؟
در غمش خسرو چو چشم خون فشان
چشمهٔ خوناب هرگز دیدهای ؟
< گزیدهٔ غزل ۶۰۴
گزیدهٔ غزل ۶۰۲ >