روبگردان ای صبا بر من ببخشای و بیا
کز تو بوی آن نگار آشنا آید همی
بوی گل گه گه که می آید زمن جان میرود
زانکه من میدانم و من کز کجا آید همی
< گزیدهٔ غزل ۶۱۸
گزیدهٔ غزل ۶۱۶ >