تهی بود و نسیمی.
سیاهی بود و ستاره ای
هستی بود و زمزمه ای.
لب بود و نیایشی.
من بود و تویی:
نماز و محرابی.
< موج نوازشی، ای گرداب...
کو قطره وهم >