Logo




 

غزل شماره ۱۶۶

الاقد صاد عقلی بالدلالی

‌‌ بتی شیرین کلامی خورد سالی

ظریفی مهوشی آشوب شهری

‌‌ ملیح ذوالمحاسن و المعالی

هوالسفاح سفاک الدمائی

‌‌ هوالفتان فتاک الوصالی

شفاهک قد تروی کالشقایق

‌‌ و صدغک قد تلوی کالحبالی

به رویت غازه با خون شهیدی است

‌‌ ثغورک ام اقاح ام لالی

نصیبی من وصالک نیل طیف

‌‌ سلوی عن جمالک بالخیالی

مرا هرگز به خاطر نگذرانی

‌‌ و غیرک قط لم بخطر ببالی

تو گشتی شمع بزم افروز اغیار

‌‌ و انی بت فی وهم اللیالی

گر او برکند بنیادم مبیناد

‌‌ بنای حسنش آسیب زوالی

بود روز من و مویش شب تار

حواجبه و شخصی کالهلالی

ز هجرت دوست جانم سوخت اسرار

بحد رق اعدالی لحالی