دود دل ما نشان سوداست دلا
و اندود که از دل است پیداست دلا
هر موج که میزند دل از خون ای دل
آن دل نبود مگر که دریاست دلا
< رباعی شمارهٔ ۵۰
رباعی شمارهٔ ۴۸ >
