گر عمر بشد عمر دگر داد خدا
گر عمر فنا نماند نک عمر بقا
عشق آب حیاتست در این آب درآ
هر قطره از این بحر حیاتست جدا
< رباعی شمارهٔ ۶۳
رباعی شمارهٔ ۶۱ >
