من ذره و خورشید لقائی تو مرا
بیمار غمم عین دوائی تو مرا
بیبال و پراندر پی تو میپرم
من کاه شدم چو کهربائی تو مرا
< رباعی شمارهٔ ۷۱
رباعی شمارهٔ ۶۹ >
