آن دم که مرا بگرد تو دورانست
ساقی و شراب و قدح و دور، آنست
واندم که ترا تجلی احسانست
جان در حیرت چو موسی عمرانست
< رباعی شمارهٔ ۱۳۰
رباعی شمارهٔ ۱۲۸ >
