آنکس که امید یاری غم داده است
هان تا نخوری که او ترا دم داده است
در روز خوشی همه جهان یار تواند
یار شب غم نشان کسی کم داده است
< رباعی شمارهٔ ۱۴۲
رباعی شمارهٔ ۱۴۰ >