امشب آمد خیال آن دلبر چست
در خانهٔ تن مقام دل را میجست
دل را چو بیافت زود خنجر بکشید
زد بر دل من که دست و بازوش درست
< رباعی شمارهٔ ۱۶۷
رباعی شمارهٔ ۱۶۵ >