انصاف بده که عشق نیکوکار است
زانست خلل که طبع بدکردار است
تو شهوت خویش را لقب عشق نهی
از شعوت تا عشق ره بسیار است
< رباعی شمارهٔ ۱۷۵
رباعی شمارهٔ ۱۷۳ >
