تا حاصل دردم سبب درمان گشت
پستیم بلندی شد و کفر ایمان گشت
جان و دل و تن حجاب ره بود کنون
تن دل شد و دل جان شد و جان جانان گشت
< رباعی شمارهٔ ۲۶۲
رباعی شمارهٔ ۲۶۰ >