تا در دل من صورت آن رشک پریست
دلشاد چو من در همهٔ عالم کیست
والله که بجز شاد نمیدانم زیست
غم میشنوم ولی نمیدانم چیست
< رباعی شمارهٔ ۲۶۳
رباعی شمارهٔ ۲۶۱ >
