تو کان جهانی و جهان نیم جو است
تو اصل جهانی و جهان از تو نو است
گر مشعله جهانی و شمع بگیرد عالم
بیآهن و سنگ آن به بادی گرو است
< رباعی شمارهٔ ۲۷۴
رباعی شمارهٔ ۲۷۲ >