خاک قدمت سعادت جان من است
خاک از قدمت همه گل و یاسمن است
سر تا قدمت خاک ز تو میرویند
زان خاک قدم چه روی برداشتن است
< رباعی شمارهٔ ۲۹۴
رباعی شمارهٔ ۲۹۲ >
