در مرگ حیات اهل داد و دین است
وز مرگ روان پاک را تمکین است
آن مرگ لقاست نی جفا و کین است
نامرده همی میرد و مرگش این است
< رباعی شمارهٔ ۳۱۵
رباعی شمارهٔ ۳۱۳ >