دل یاد تو کرد چون طرب می انگیخت
والله که نخورد آنقدح را و بریخت
دل قالب مرده دید خود را بیتو
اینست سزای آنکه از جان بگریخت
< رباعی شمارهٔ ۳۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۳۰ >