راهی ز زبان ما بدل پیوسته است
کاسرار جهان و جان در او پیوسته است
تا هست زبان بسته گشاده است آن راه
چون گشت زبان گشاده آنره بسته است
< رباعی شمارهٔ ۳۳۷
رباعی شمارهٔ ۳۳۵ >