شاگرد توست دل که عشق آموز است
مانندهٔ شب گرفته پای روز است
هرجا که روم صورت عشق است بپیش
زیرا روغن در پی روغن سوز است
< رباعی شمارهٔ ۳۵۳
رباعی شمارهٔ ۳۵۱ >